Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.

II Pracownia Komunikacji Wizualnej

Program Pracowni



prowadzę ze współpracowniczką mgr inż. Julią Karłowską –doktorantką, architektem oraz absolwentką Wydziału Sztuki Mediów.

Celem pracowni jest poszukiwanie autorskich rozwiązań, wynikających między innymi z łączenia różnorakich mediów – tradycyjnych i nowoczesnych, analogowych i cyfrowych, a także poszukiwanie nowych środków artystycznych w ramach tych mediów.

W sferze zainteresowań pracowni jest także problematyka związana z zastosowaniem obrazu w przestrzeni. Zajęcia pogłębiają i rozwijają wiedzę oraz umiejętności związane z obszarem wizualnego dizajnu w różnorodnej skali, od małych do dużych form grafiki użytkowej. Przedmiot bazuje na formie kształcenia, którego podstawą jest obraz statyczny i dynamiczny, jego relacja ze skalą człowieka oraz forma oddziaływania. W sferze zainteresowań pracowni poza czystym obrazowaniem jest również kontekst przestrzenno-znaczeniowy oraz relacja obrazu i tekstu.

W trakcie studiów staramy się przekazać, że z najprostszego materiału, np. zdjęcia, rysunku i słowa można stworzyć nie jeden a szereg wariantów równoważnych projektów, choć mogą to być projekty o „złożonej strukturze”. Mówimy jednak przy tym o upraszczaniu do funkcjonalnej i oddziałującej „postaci minimalnej”. O ujmowaniu!

W tego rodzaju pracowni, w jej ważnym obszarze zainteresowań, najistotniejsza jest umiejętność łączenia typografii z obrazem; łączenia integralnego: takiego, w którym litery czy tekst nie są nieinwazyjnym dodatkiem do np. zdjęcia. Zależy nam na takim łączeniu i traktowaniu obu tych materii, aby w wyniku ingerencji jednej w drugą powstała nowa jakość, niemożliwa już do ponownego jej rozdzielenia na materiały wyjściowe. Zależy nam także, aby studenci traktowali w projektach funkcjonalnych literę jako budulec, materiał całkowicie samodzielny, autonomiczny, nieomal malarski, z którego można kształtować dowolny projekt graficzny. Aby widzieli, że można zrobić projekt graficzny bez grafiki, bez fotografii czy ilustracji, ale bez typografii nie można.

Druk towarzyszy nam od ponad pięciu wieków. Wiedza o podstawach i regułach typografii jest oczywiście zbiorem zasad mających znaczenie zarówno wizualne jak i historyczne. Z kolei wartościowa twórczość jest przecież często łamaniem zasad. Namawiamy studentów do ich łamania, jednak mogą zacząć tak czynić, znając reguły rządzące historyczną typografią. Nie można przecież tekstu o baroku składać czcionką renesansową. Te zasady są tak solidne, że przetrwają rozmaite mody i konwencje. Informacja tekstowa, piktogramowa, obecna wszędzie, przede wszystkim w mediach elektronicznych – też musi być jakoś zrobiona.

Prezentowane projekty są efektem realizowanego programu, który z jednej strony nawiązuje do klasycznego dizajnu, z drugiej zaś podejmuje problematykę projektowania graficznego dla nowych mediów. Wybór projektów wynika z założenia, że meritum problemu projektowania graficznego jest proste: małe jest piękne, proste jest piękne. Zadania są pretekstem do konfrontacji z pojęciami dotyczącymi kompozycji, nastroju i wyrazu, systemem znaczeń i symboli.

prof. Piotr L Jaworowski

Treści programowe nauczania


Przygotowanie studenta do budowania świadomej wypowiedzi graficznej, będącej w związku z innymi treściami programowymi projektowania architektury wnętrz. Przygotowanie studentów do pracy w zawodzie architekta wnętrz poprzez:

– wytworzenie nawyku tworzenia wersji i wariantów projektu
– uświadomienie, że nawet z najprostszego materiału, np. zdjęcia, rysunku i słowa (typografia) można stworzyć nie jeden a szereg równoważnych projektów
– traktowanie projektu jako złożonej struktury, powstającej całościowo (równolegle) od ogółu do szczegółu („nie lekceważcie drobnostek, bo od drobnostek zależy doskonałość” − St. Zamecznik), również jako przestrzennej współzależności
– poznanie technik tradycyjnych i cyfrowych; przekształcenie obrazu tradycyjnego oraz cyfrowego w projekty artystyczno–użytkowe, łączenie środków wyrazu
– umiejętność doprowadzania idei projektowej do niezbędnej syntezy
– umiejętność budowania wypowiedzi artystycznej w połączeniu z jej ekspozycją na etapie projektowania, ze szczególnym naciskiem na sposoby prezentacji projektu (tzw. podanie) na każdym etapie jego powstawania
– umiejętność dostosowania konwencji i formy do treści

Program nauczania ma na celu stopniowe i wnikliwe przygotowanie studenta do samodzielnej wypowiedzi w ramach szeroko rozumianego projektowania graficznego. Polega na umiejętności powiązania języka wizualnego z otaczającą go przestrzenią, wpisanie go w określone systemy znaczeń i symbolikę. Kreowany wyraz uwzględnia dobór odpowiednich środków i przyjęcie właściwej technologii dla danego tematu.

Program I i II roku studiów magisterskich rozwija przybliżane treści zajęć prowadzonych na studiach licencjackich, rozszerzając tematy w skali opracowania, pogłębiając zależności znaczeniowo–przestrzenne i funkcjonalne projektowanych obiektów wobec otoczenia.

Celem zajęć jest też przekazanie studentowi:
– umiejętności współpracy projektowej
– sposobów wyzwalania kreatywności, operowania w zakresie przyjętych konwencji i świadomego ich przekraczania
– wyzwolenia pomysłowości w wykorzystaniu istniejących technik i narzędzi
– krytycyzmu wobec własnych realizacji
– dbałości o jakość wykonania projektu, umiejętność analizowania go, opisywania i prezentowania

Zamierzone efekty kształcenia:

Wiedza:
– wiedza w odniesieniach do utrwalonych wzorców kultury, umiejętność komunikacji w kulturze wizualnej
– wiedza techniczna i technologiczna w obrazowaniu projektowym
– wiedza o projekcie jako o „złożonej strukturze” w wymiarach 2D i 3D

Umiejętności:
– realizacja własnych, całościowych koncepcji artystycznych
– adekwatne posługiwaniem się medium do zadanej koncepcji
– zdobycie umiejętności w zakresie technik projektowych i wykonawczych, sposobu ich łączenia i zastosowania
– umiejętności prezentacyjne
– jak najpełniejsze użycie warsztatu graficzno-projektowego do wyrażenia idei projektu

Postawy:
– otwartość na współpracę, rozwój, adaptację i elastyczność w rozwoju projektu
– samodzielność w podejmowanych decyzjach
– śledzenie tendencji artystycznych i projektowych, rozwijanie swojej wrażliwości